"pateangan-teangan".
Cenah baheula jauh ka
baheula, aya sapasang jalma anu keur sumedeng
si1ih pikacinta. Maranehna teh titisan dewa jeung
dewi. KatelahnaKi SantangjeungDewi Rengganis.
Nu hiji kasep nu hiji geulis, estu nurub-cupu pisan.
Ngan duka kumaha mimitina, duanana bet
papisah, mangkaning keur sumedeng silih
pikacinta.
Papisahna lila pisan.
Ngan ku sabab geus baroga jangji-pasini,
sanajan papisah lila, duanana henteu hayang ganti
pasangan. Malah salila eta angger we silih teangan.
Ngan meureunan ku sabab can aya j odona, duanana
hese panggih. Ibaratna nu hiji indit ka wetan nu hiji
deui indit ka kulon. Sakali mangsa nu saurangna
indit ka kaler, saurangna deui indit ka kidul.
Ngan meureun ari geus waktuna mah, duanana
ditepungkeun deui di hiji batu gede anu ku jalma
kiwari disebutna "batu cinta".
Ceuk sakaol, itung-itung pakaulan
nembongkeun kabungah, ka Ki Santang, Dewi
Rengganis menta dipangnyieunkeun talaga pikeun
lalayaran. Lian ti kitu, Dewi Rengganis oge sakalian
HakAksesOnline:
lii
INDONESIA
~
HERJTAGE.ORG